Joke en Sjoert, samen met Aafje en Teun, waren ook in Suin. Voor Sjoert was het de eerste keer sinds zijn spectaculaire val eind vorige zomer. je kan er van op aan dat hij de rampentrap niet snel zou gebruiken.
Nu de school naast de deur definitief gesloten is, dringt de vraag zich op wat er met het gebouw gaat gebeuren. De eerste week, toen ik nog alleen met Marie in Frankrijk was zagen we de burgemeester met JeanPierre, de contonnier, twee schoolborden buitenhalen en toen hij me zag kwam hij een praatje maken of we niet geïnteresseerd waren de school te kopen. Ik hield hem op dat moment nog wat af met mijn antwoord dat we er toch eens goed moesten over praten maar een zaadje was geplant.
Toen we er met Joke en Sjoert over babbelden kwamen de plannen naar boven. Joke stelde zelf voor de school met z'n drieën (Joke, haar broer, Klaas, en wij) te kopen. Veel plannen dus die wel nog wat tijd krijgen om te rijpen want de school moet eerst officieel "ontschoold" worden en dat is een hele administratieve procedure. Dit is waarschijnlijk niet meer voor dit jaar...
De zomer kon eindelijk beginnen. Efke is weer eens ontsnapt, iets wat hij elke paar jaar wel eens in zijn hoofd (lees: keikop) krijgt. We vonden hem na een hele dag zoeken op zolder weggestopt achter een paar oude kasten. Ik vond in het Bois des Morphées een nieuwe groep rotsblokken voor mijn fotoproject en we konden onze vuurput een paar maal goed gebruiken. Ik vind deze manier van koken op open vuur veel aangenamer dan werken met de klassieke BBQ met houtskool. Op een manier heb je veel meer controle en gaat alles zo snel of zo traag als je zelf wilt.
Op het einde van de week vertrok Marie samen met Joke en Sjoert voor een goede week naar Bretagne. Wij bleven met z'n twee achter voor een rustige laatste week. Alhoewel, alleen is een groot woord. Met onze buurvrouw, Cathy, dronken we met regelmaat een koffie of een glas wijn wat dan vaak uitliep in samen een maaltijd delen. En, we konden die laatste week toch nog wat werken. Ik schuurde verder de OSB af en bewerkte die daarna met een witte olie terwijl Pascale de voordeur en de keukenvensters een verse lazuurlaag gaf.
Op een mooie dag bezochten we het museum van Saint Bonnet du Joux, waar de archeologische vondsten bewaard worden die opgegraven zijn in Suin. We spreken over meer dan enkel munten, hoor. Zo zijn er funderingen van een Gallo-Romeinse villa gevonden en een stuk van een tempel gewijd aan Mercurius. In het museum was er ook een reproductie van een schilderij te zien die een impressie geeft hoe het kasteel van Suin er ooit misschien zou kunnen hebben uitgezien. Hoeverre dit met de werkelijkheid overeenkomt is niet duidelijk.
Het bezoek kaderde in een heuse workshop waar we konden proeven van het beeldhouwen in de romaanse stijl van de streek. We wisten niet goed wat we daar van moesten denken. Uiteindelijk kregen we elk een blok plaatster voor onze neus waar we naar een klassiek voorbeeld een kopie konden maken. Pascale, ondanks haar plastische opleiding, bleef steken op het niveau "asbak", maar mijn eerste stappen in het beeldhouwen (lees: plaasterkrabben) mag gezien worden. Achteraf hoorden we dat die workshops tijdens het schooljaar georganiseerd worden voor kinderen van de lager school (en zo voelden we ons ook een beetje). Maar toch was het een boeiende en leerrijke namiddag. We hebben ons geamuseerd.
Het weer deze zomer was prachtig, niet te warm, nooit te koud en slechts heel af en toe wat regen.
Op 15 augustus gingen we, zoals elk jaar, naar het Fête de la Musique in Sivignon en de dag erop vertrokken we voor twee dagen naar Vezelay voor onze jaarlijkse "Ontdek de Bourgogne" trip.
Deze trip verdient een speciale aflevering. Op vrijdag waren we terug in Suin bij de katten, zaterdag konden we op ons gemak uitrusten en langzaam wat inpakken. We hadden ook nog een laatste gesprek met de burgemeester waar we onze interesse in de school duidelijker stelden. Hij gaat ons verwittigen van zodra er meer nieuws is. Hij gaf ons de garantie dat wij de eerste keus krijgen.
Zondag waren we terug thuis, net op tijd om Marie te verwelkomen die op hetzelfde moment terugkwam uit Bretagne.
Veel werk hebben we deze zomer niet verzet buiten een grote opkuis, wat OSB-schuurwerk, raam&deur-schilderwerk en voorbereiding voor werkweek eind september met neef Marc en neef Luc. Ik kijk er al naar uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten