Zelden keken we zo uit naar de paasvakantie. Wij waren er klaar voor maar het was nog maar de vraag of Mr. Griffon op het appèl zou verschijnen. Hij is bijzonder moeilijk via de telefoon te bereiken en dus had ik hem in maart op z'n toenmalige werf bezocht. Hij had wat achterstand opgelopen door de strenge winter maar hij zou toch z'n best doen na Pasen bij ons te beginnen. De verwachtingen waren hoog gespannen maar realistisch en we hoopten dat de werken tijdens onze paasvakantie op z'n minst een aanvang zouden kennen. Het ware immers bijzonder leerrijk de werken te kunnen volgen. Ik bleef sowieso twee weken in Frankrijk, Pascale en Marie slechts een week.
