Het bezoek aan Vezelay draaide in de eerste plaats rond de muziek. We hadden enkele maanden op voorhand kaarten gekocht voor twee concerten in Avallon en Vezelay in het kader van de Rencontres Musicales de Vezelay, in de namiddag in Avallon en 's avonds in Vezelay. Daarnaast zou de grote militaire architect Vauban de rode draad zijn. Over het weekend kwamen we hem vele malen tegen.
Avallon is een mooi stadje volledig omringd met imposante wallen waar je op een klein uurtje mooi kan rond wandelen. Het concert ging door in de Saint-Lazare kerk. Wegens de aanslagen in Frankrijk waren er strenge veiligheidsmaatregelen maar de sfeer was heel ontspannen. Op geen enkel moment was er enige wrevel jegens de situatie. De mensen wachten geduldig en openden hun tassen zonder problemen. De muziek, Spaanse, Italiaanse en Vlaamse polyfonie uit de zestiende eeuw, kwam goed tot zijn recht in de laat-romaanse kerk. Het was een heel mooie ervaring.
Na het concert in Avallon konden we naar Vezelay vertrekken. Ver was het niet, ongeveer 8 kilometer. De weg naar Vezelay was heel mooi en we kregen een prachtig zicht op de eeuwige heuvel (la colline éternelle), zoals Vezelay ook wel wordt genoemd.
Ter gelegenheid van het muziekfestival mochten er geen auto's de stad in (hoewel we een hotelkamer geboekt hadden in het stadje zelf) en dus zochten en vonden we een parkeerplaats ver beneden aan de voet van de heuvel en kregen we de gelegenheid de hele heuvel te voet te beklimmen. Met een valies valt dat toch stevig tegen. 's Avonds ontdekten we dat er twee ministers het concert bijwoonden (cultuur en onderwijs, dacht ik) en dat verklaarde de extra veiligheidsvoorschriften. We overnachten in een mooi, klein hotel (Les Glycines) op een paar passen van de top.
Rond de kerk op het grasveld was er een leuke sfeer met tafels en stoelen, een klein podium (optreden: La Mal Coiffée), Vezelay bier (lekker!) en boekweit pannenkoeken.
Het optreden (de Maria Vespers van Claudio Monteverdi) was ronduit hemels. De akoestiek van de basiliek Sainte-Marie-Madeleine was schitterend (en zeker in vergelijking met bijvoorbeeld de Bijloke in Gent). Na het concert (half twaalf) konden we nog lang nagenieten op het grasveld rond de basiliek met een paar glazen heerlijk Vezelay bier. Je hebt zo van die avonden...
De volgende morgen om zeven uur begonnen de klokken te luiden (twee maal zeven en drie maal drie keer). Ik liet Pascale slapen en ging op verkenning. In de basiliek waren de broeders en zusters in bezinning terwijl de zon opkwam achter het koor. Ik had op dat moment even geen woorden... "schitterend" komt er dicht bij als beschrijving.
Nog voor het ontbijt ging ik de auto, die heel diep in de valei stond, iets dichter parkeren (i.e. aan de poorten van de stad) om straks iets minder ver met de valies te moeten sleuren. Na het ontbijt bezochten we de basiliek onder deskundige begeleiding van (de gidsen van) Pascale. Veel christelijke jongeren willen gratis gidsen, maar we verkozen onze eigen rondleiding te gidsen. Pascale is haar hele middelbare school omringd geweest met nonnen en haar maag doet nog steeds een gespiegelde flik-flak bij het horen de blijde boodschap. De jongeren menen het waarschijnlijk best, maar toch liever niet...
Een hele kleine selectie van wat er allemaal te zien is zie je in de volgende foto's, maar je kan er eigenlijk een halve dag in rondlopen (wel best een kleine verrekijker meebrengen).
De basiliek van Vezelay is (binnen en buiten) waarachtig de moeite waard en het stadje heeft, ondanks de vele toeristen tussen twee en zes uur, haar eigenheid bewaard.
We wilden dezelfde dag nog thuis geraken en dus vertrokken we tegen de middag in het gedacht binnendoor voor de avond thuis te zijn. Een eerste stop was Saint-Père. Daar was een wijndomein (Domaine de la Cadette) waarvan we vroeger reeds wat wijn van hadden gekocht en waar we eens op bezoek wouden. Het was jammergenoeg gesloten (jaarlijks verlof). Nog een reden om terug te keren...
Saint-Père op zich is ook de moeite waard. Zelf moest het niet aan de voet van Vezelay liggen dan nog zou je er voor moeten omrijden. Een bijzonder mooie, niet volledig afgewerkte gotische kerk.
Dwars door Bourgogne, door de Yonne en de Nièvre, met nog een tussenstop bij het kerkje waar Vauban begraven ligt, reden we ook nog langs Marijn en Liesbeth voor wat een pitstop moest worden maar dat (naar gewoonte) uitdraaide op een heerlijke schotel Bouchot-mosselen en een kampvuur tot heel laat in de avond. We waren pas rond middernacht thuis...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten