maandag 30 november 2009

Allerheiligen (November 2009)

Begin November is de tijd van het jaar dat we het liefst naar Bourgogne gaan. De natuur is er op zijn kleurrijkst, de dagen worden korter en het is de tijd voor stoofpotten en lang aperitieven rond de houtkachel.


Bij dat laatste hadden we echter een probleem. Er was wel een houtkachel maar die was nog niet aangesloten. Gelukkig was Tom in de buurt. Tom, Mireille en de kinderen waren voor enkele dagen afgezakt om wat mee te helpen. Terwijl Mireille en Pascale de binnenkant van de waterput ont-klimop-ten (en vruchteloos trachtten hun snoeiafval te verbranden; er was wel rook, maar amper vuur) hebben Tom en ik als opwarming het washok in de oude keuken afgebroken. Daar hebben we twee dingen ontdekt: ten eerste een mooie arduinen gootsteen en ten tweede een verrotte balk over de hele lengte van de muur. Dat laatste komt op het lijstje van Griffon (dat stilaan begint aan te tikken)! Ook de balk boven het keukenraam was rot en moest vervangen worden, maar dat kan in één vloeiende beweging.

Je ziet ook dat we het keukenraam in afwachting van een nieuw luik dichtgetimmerd hebben met een dun stuk triplex. Dat was een vergissing! Bij de eerste winterstorm lag het hele raam eruit. Zo zie je maar dat een oud huis zijn eigen weg zoekt om te vervallen en dat is meestal de traagste. Als je een oud huis wil restaureren moet je bijzonder goed uitkijken dat je het verval niet versnelt in plaats van het om te keren. We moeten nog veel leren!

Voor het installeren van de houtkachel was een dubbelwandige flexibel in de schouw noodzakelijk (en verplicht). We spraken op voorspraak een installateur in de buurt aan maar die kwam met een bestek om van achterover te vallen. Pascale en ik wilden de installatie dan maar uitstellen tot na de winter maar Tom wou en zou dezelfde avond in T-shirt avondeten in plaats van in een dikke trui. Wij reden naar de lokale Brico om alles wat we nodig hadden, leenden de lange houten ladder van de gemeente en wilden onmiddellijk het dak op. Begon het natuurlijk te regenen... Maar Tom had er zijn zinnen op gezet en niets zou hem tegenhouden. Met veel sleuren, duwen en trekken kregen we de buis (18cm diameter) uiteindelijk door de schoorsteen en kon Tom ze bovenaan vastklinken. Die avond zouden we dan toch in de warmte kunnen aperitieven...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten