Nu de gastank van de school uit de tuin is weggehaald en onder de grond gestopt, moesten we toch eens nadenken waar we naar toe wilden met de tuin (de "jardin bas"). We zitten met een zware betonplaat waar de tank op rustte en de wilgen die de tank moesten wegstoppen. Pascale wou de wilgen houden en ik wou ze weg. Als verzoening hebben we wilgentakken in bloempotten gestopt en toen die goed begonnen te schieten mochten de moederwilgen weg. De nieuwe scheuten zouden we wat later in de hoge tuin, i.e. de wei, planten als eerste aanzet tot een levende haag langs de straatkant. Naast het verwijderen van de wilgen en de betonplaat moest de tuin dringend gespit worden. Na jaren van verwaarlozing zat de tuin vol putten en bulten.
In mijn algemene dwaasheid dacht ik dat eind maart de lente begon en dus sprak ik met Tom af om een lang weekend af te zakken om de tuin in orde te zetten. Bij onze aankomst was het binnen amper 5 graden.
Bomen uit de grond halen met wortel en al is geen lachertje, da's hard labeur. We hadden gelukkig genoeg geraadschap om uit te kiezen. Op de foto is de dikte van de betonplaat overduidelijk. Ik schat een dikke 20cm! Die mocht van ons dus gewoon blijven liggen. Dat is handig voor de BBQ in de zomer :-)
We zijn beginnen spitten maar de grond was nog bevroren en we zijn na een paar uur wijselijk gestopt met krachten verspillen. Zoals we in de zomer zouden ondervinden is een half gespitte tuin eigenlijk nog minder comfortabel dan een niet gespitte tuin. Ik mag dus nog eens opnieuw beginnen maar dan zal het toch een paar maand later op het jaar zijn, denk ik. We hebben wel een mooi plekje omgespit voor de kruidentuin en voor Pascale haar bloembollen. Daar zouden we deze zomer toch al veel plezier aan beleven.
Op de wei is Gilbert begonnen aan het opkuisen van de grens tussen ons stukje wei en de grotere wei erachter. Er moet een afsluiting komen tussen beide delen. Vorige zomer hadden we immers regelmatig bezoekers op onze wei wat voor verrassingen zorgt als je zonder laarzen door de wei loopt. Wanneer die afsluiting klaar zal zijn is nog niet duidelijk. Het gaat langzaam maar zeker vooruit; elke 6 maand een stapje...
Ook wij hebben nog wat gewerkt; niet te veel want Tom voelde zich niet 100%. De laatste tomettes zijn verwijderd uit kamer2 die nu volledig klaar is voor de grote werken in de lente en de klimop achteraan het huis is zo goed als opgeruimd.
Ook de gemeente (i.e. Jean-Pierre, broer van Gilbert) is na de lange winter aan het werk. De oude schoolpoort was al afgebroken en hij is nu begonnen met het metselen van een nieuwe. De oude stenen liggen over de oprit verspreid om makkelijker de juiste stenen te selecteren voor de nieuwe muur.
We hebben misschien niet veel werk verzet dat weekend, maar we zijn toch een stuk slimmer geworden. Dat is op lange termijn niet te verwaarlozen. De weg is immers nog lang... :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten