Jaarovergang 2012-2013

(Nog snel voor de Winter volledig voorbij is, de aflevering over het jaareinde/jaarbegin. De zwart-wit films van die periode zijn nog steeds niet ontwikkeld sinds de doka vol rommel uit Marie haar kamer staat, maar we kunnen dit niet blijven uitstellen)

Na een natte kerstavond in België vertrokken we naar Bourgogne in de hoop op beter (winter)weer. Boven op de berg bij Danny en Trees was het intussen al bakje vol. Naast de (groot)ouders waren ook Joke, Sjoerd en de (klein)kinderen present. Vooral Marie was blij dat ze met haar (achter)nichtje, Aafje, in stijl het nieuwe jaar kon instappen...

De natte plek in de tweede kamer (zie April 2011) was groter geworden. Het dichten van de barst achter het huis was duidelijk onvoldoende geweest. Bij een nieuw onderzoek achteraan het huis bemerkte ik dat een "beest" vanop een van de nieuwe steunberen een gat in de muur aan het graven was. De holte was ongeveer 15cm breed, 10 cm hoog en bijna 50cm (!) diep. We vermoeden een steenmarter en dat zou best kunnen want consistent met andere sporen die ik op zolder vind. Het is mogelijk dat op die manier water vanop het platform de muur binnendrong, maar zeker zijn we niet. Het gat moest sowieso dicht en na eerst goed gekeken of de holte niet bewoond was heb ik het grondig opgevuld met hydraulische kalkspecie, stukken steen en dakpannen (i.e. gebakken klei). De overgang tussen de muur en het platform heb ik mooi aflopend afgewerkt in de hoop dat daar de oorzaak van het vochtprobleem lag. We zullen dit verder moeten opvolgen.

Op het einde van de voorbije zomer hadden we met Eric Griffon enkele werkjes besproken waar we ons zelf niet onmiddellijk meester over zagen. Zo is de klimop aan de achterkant van het huis weer aan het schieten en moeten we dus echt werk maken van een nieuwe kalklaag langs de kant van de school. Voor zo'n werk heb je om te beginnen een stevige stelling nodig (over het dak van de school), een goede betonmolen voor een continue aanvoer van kalkspecie (hydraulisch voor buiten) en ervaren handen om de specie snel en krachtig aan te brengen. Ik voldoe aan geen van de drie voorwaarden. Binnen werken met kalkspecie is geen probleem, maar buiten op een stelling? Dat laat ik graag aan specialisten over...
Hij zou ons nog iets laten weten maar waarschijnlijk kan hij beginnen in de paasvakantie of in het begin van de zomervakantie. Daarnaast hadden we hem ook gevraagd een bestek te maken om de grachten achteraan uit te graven, het mos uit de grachten te verwijderen en om een stenen trap naar de tweede tuin te metselen. Het opkuisen van van de grachten viel nogal duur uit omdat het vooral om werkuren gaat. Dat doen we dus beter zelf, misschien elk jaar een stukje. Ik denk dat we één week nodig hebben per segment. Als we dus één segment opkuisen per zomervakantie dan is de volledige gracht opgekuist in drie jaar. Ook de stenen trap kunnen we misschien zelf doen. Nu het probleem met de waterafvoer is opgelost (zie september 2012) kunnen we beginnen met de fundamenten en van daaruit de trap opbouwen. Ook dit kunnen we in fases doen: het bovenste deel van de muur afbreken, de watercollector goed opmetselen, de funderingen uitgraven, op zoek naar oude trapstenen, enzovoort. Misschien kunnen we best deze zomer voorlopig beginnen met een houten trap. Dat geeft ons wat meer tijd om mooie treden te vinden...

De kelderverdieping is verdeeld in een mooi atelier onder kamer1 en een klassieke kelder (verdeeld in drie stukken) onder kamer2 (zie ook April 2010, de werken). Er is dus ook een kleine kelder onder de trap. Dat wordt een ideale wijnkelder. Een van de vorige vakanties had ik al een lichtcircuit aangelegd, maar enkel de elektriciteit in de linker kelder was aangesloten. Nu heb ik met een voorlopige aansluiting ook de andere kelders aangesloten. De wijn ligt nu rustig in zijn nieuwe kelder te wachten op (werk&plezier)bezoek.

Maar we hebben niet alleen gewerkt of plannen gemaakt, zeker niet. Met een vol huis bij Danny en Trees, kon er al eens voor een grotere bende gekookt worden. Zo bereidde Trees twee heerlijke eenden, Joke een exotische lamsschouder met granaatappel en wij een enorme pot-au-feu (Gentse Hutspot). Iedereen liet zich dit alles heel welgevallen.
Zondag voor nieuwjaar gingen we naar de markt in Azé, waar we bij Stéphane, onze favoriete kaasboer, inkopen deden en reden we verder langs Prisé voor wat wijn. Op zoek naar middaglunch reden we een beetje doelloos rond toen we Pouilly-Solutré binnenreden en een tafel voor drie vonden in La Courtille de Solutre, een bar-restaurant waar we vroeger al eens iets dronken op het terras. Onze keuze was een schot in de roos: een ruime selectie (natuurlijke) wijnen en een schitterend menu voor amper 26 Euro (voor-, hoofd- en nagerecht). Waar vind je dit nog in België? Jammer genoeg nergens... Ze gaan ons daar nog zien!