Dit werd een zomer in drie delen. De eerste twee weken waren we allemaal samen, nadien zou ik twee weken naar België terugkeren om te werken (terwijl Pascale en Marie achterbleven) om dan de laatste twee weken de zomer samen af te sluiten.
We kwamen op 13 Juli met kat en zak aan. Bij aankomst vonden we het huis klam en vochtig terug. De lange, natte lente had het huis duidelijk geen deugd gedaan. Deze zomer moeten we met prioriteit oplossingen vinden voor het vochtprobleem: de gracht achteraan moet volledig open (dus ook de ingestorte steunbeer aan de kant van de school) en de schouw moest opnieuw voor luchtcirculatie zorgen. Beide punten zouden tegen het einde van de vakantie opgelost zijn. In september of oktober zullen we weten of er een merkbare verbetering in de vochthuishouding is.
We begonnen de vakantie met een vide-grenier in het naburig dorp, Sivignon. Dat wordt een gewoonte op 14 juli. Meestal vinden we daar wel iets wat ons bijzonder aanstaat. Dit keer vond ik een oude klassieker in de kookboekenwereld: "Conserves familiales" van Henriette Lasnet de Lanty. Een aanrader voor iedereen die begaan is met of geïnteresseerd is in het conserveren van voedingswaren. Deze zomer zou het boek al van pas komen bij het opleggen van krieken en pruimen: lekkers voor de feestdagen.
Tijdens de hemelvaart-werk-week hadden Jo en ik een houten trap bij elkaar gezaagd en gevezen. Nu was het (plechtig) moment aangebroken om de trap in gebruik te nemen. Enkel de treden moesten nog bevestigd worden. Maar eerst moest de tuin boven en onder grondig worden kort gezet. De trap is na een dag onmisbaar geworden. Enkel Voltaire (de kat...) vertrouwde de trap (nog) niet en bleef de oude route gebruiken of sprong naast de trap naar boven. Marie leerde hem trede voor trede de trap gebruiken. Pas op het einde van de vakantie kreeg ze het voor elkaar.
Een van de taken op het programma deze zomer was het kalken van de traphal en de schouwmantel. We hadden geen grof zand (0/4) meer en ik was het beu om zand in zakken te kopen: Je kan niet meer dan 100-200kg in de auto laden en je betaalt veel meer in vergelijking met los zand. Na veel discussies kochten we een kleine aanhangwagen en achteraf gezien hadden we dat al een paar jaar eerder moeten doen... Zo'n remorque is ook makkelijker bij onze regelmatige bezoeken aan het containerpark. Als eerste ging ik zand halen. 500kg rivierzand (Saône) voor nog geen twintig euro.
Na het vorig bezoek van de smid (hemelvaart) was het duidelijk dat de schouwinzet langs onder kon geplaatst worden en dus was het niet noodzakelijk de schouwmantel af te breken en kon ik beginnen bezetten. Het was alweer een jaar geleden dat ik nog kalkte, maar zoals fietsen verleer je dit niet meer en het was snel geklaard. Ik plaatste ook isolatie rond het raam aan de oude pompbak. De muur is hier maar 15cm dik en de extra isolatie moet een koude muur vermijden.
Na de arbeid is er steeds ruimte om een van de kleine vide-greniers in de nabijheid te bezoeken. De kleinste zijn wat ons betreft de beste. Je neemt meer de tijd om de waren te bekijken en de prijzen zijn een heel stuk goedkoper omdat de verkopers geen professionals zijn maar gewone mensen die op een centrale plaats samenkomen om samen een glas te drinken, wat te eten en tezelfdertijd hun rommel te verkopen. Zo vonden we deze keer een hele set escargot-borden met bijhorende vorkjes en tangen (voldoende voor thuis en voor in Frankrijk) en een set van drie metalen wijnrekken. Goed voor een 250-tal flessen. Ik was hier al een tijdje naar op zoek, maar deze kwaliteit vind je niet in de supermarkt en dat voor de prijs van twee flessen wijn uit de plaatselijke Coop. Onze wijnkelder ziet er al wat beter georganiseerd uit... ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten