zondag 5 januari 2014

Nieuwjaar 2013-2014

Marie was superblij om naar Suin te gaan. Aafje was al van voor kerstmis met de hele bende in het huis van Danny en Trees (en ze zouden nog een paar dagen blijven) en Milena ging met ons mee voor de hele periode. Wij (Pascale en ik) hoopten vooral op wat rust in deze drukke omgeving...

Er werd niet gewerkt in het huis; enkel de plafonds in de keuken en de slaapkamer opgemeten voor een ruwe berekening van de vereiste materialen en plannen gemaakt voor het nieuwe werkjaar.


Daarnaast ben ik bijna elke ochtend voor dag en dauw de berg opgewandeld om bij een klare oostelijke horizon de Mont Blanc in al zijn glorie te bekijken. Ik kan er maar niet genoeg van krijgen.


Enkele ochtenden was de vallei gevuld met mist en dat zijn echt de mooiste momenten. Zoals beschreven in de annalen van de Société d'histoire naturelle du Creusot uit 1932, waar we in de beschrijving van een uitstap naar Suin lezen:
"A certains moments de l'année, on assiste à ce que les habitants nomment là-haut "la mer de nuages". les brouillards venus de la vallée de la Loire et poussés par le vent d'ouest couvrent le paysage d'ou seuls émergent les sommets. C'est un spectacle magnifique et vraiment curieux; au nord-ouest, on a l'illusion d'une côte et de l'ocean. En février, l'illusion est, certains matins, plus complète encore, car les remours de l'air agitent ces brouillards et les font ressembler à des vagues." 


Danny en Trees vertrokken reeds enkele dagen na kerst en niet lang daarna reden ook Joke en Sjoerd terug naar Tilburg. Het jaar liep op kousenvoeten naar zijn einde. Het weer was best aangenaam, niets koud met verschillende mooie, zonnige dagen. We bezochten Mâcon waar we lekker aten (opnieuw voor een heel schappelijke prijs, toch in vergelijking met het veel duurdere Gent) en we beklommen de Solutré rots.

De poezen waren mee, tot groot genoegen van Voltaire, maar toen we de laatste morgen de auto aan het inladen waren wist hij te ontsnappen om zich op zolder te verschansen. Het koste ons een volle drie uren vóór we hem konden lokaliseren en -na een halsbrekende klauterpartij- vangen.
Maar wie kan de kat iets kwalijk nemen?



Geen opmerkingen:

Een reactie posten