Herfst 2015

De herfstvakantie... Zoals steeds de vakantie waar we het meest focussen op de natuur. Actief, door te wandelen en de tuin op te kuisen, en passief, door op het terras naar de vogels te kijken en op de berg de zon te zien opkomen achter de Mont Blanc.

Op de heenweg stopten we bij Marijn en Liesbeth. Het was voor Pascale de eerste maal dat ze de binnenkant van hun huis zag. We zijn twee jaar geleden samen nog eens langsgereden maar toen was er niemand thuis. Het is steeds bijzonder aangenaam om even te kunnen bijpraten. Madelijne en Toinette, hun twee kinderen, deden net hun middagdutje wat wel jammer was voor Madelijne omdat Marie in Gent nog een paar maal op haar heeft gebabysit. We zouden dat op de terugweg meer dan goedmaken.


We hebben een paar mooie wandelingen gemaakt. Het weer was ideaal. Voor een indian summer was het misschien een beetje laat, maar het scheelde toch niet veel. We hebben amper moeten stoken, enkel in het begin om de kou uit het huis te verdrijven. Voor de rest hadden we voldoende aan de potkachel in de woonkamer.

We konden volop genieten van de vruchten van de warme zomer. We hebben de beste oogst sleepruimen sinds we het huis kochten. De wilde pruimpjes waren groot en sappig (maar zoals steeds nogal astringent). Een paar dagen in het vriesvakje moest de eerste vorst vervangen. Ik wou ze niet allemaal aan de vogels laten. Er blijven er trouwens nog meer dan voldoende aan de struiken hangen. De grote bokaal sloegin (drie liter, schat ik) staat nu op ons ons volgend bezoek te wachten om op flessen te trekken. En na het afgieten van de sloegin krijgen de pruimpjes een tweede maceratie met droge cider. Dat wordt dan "Slider" or "Sloeder", of hoe je het ook noemen wil. Veel minder sterk maar wel met een karateristieke pruimensmaak.


Cathy, onze overbuurvrouw, was een groot deel van de herfstvakantie in Geneve aan het werk maar ze nodigde ons uit om donderdagavond bij haar te komen eten. Het is nu de tweede maal dat we bij haar aten en het moet gezegd dat ze heel lekker kookt. Het is voor een deel haar beroep natuurlijk maar haar smaken zijn heel zuiver en natuurlijk. Een bijzonder aangename avond.


We gingen op zaterdag reeds naar huis om de overgang naar opnieuw werken ietwat te verzachten. Vanaf zondag werd trouwens minder goed weer voorspeld. We hadden een bericht van Marijn ontvangen met de vraag om op de terugweg nog eens te stoppen omdat Madelijne zeker Marie wou zien. In ruil zouden ze voor een middagmaal met Bouchot mosseltjes zorgen. Wie kan daar neen op zeggen? We konden aldus op ons gemak inpakken en de eerste honderd kilometer met goede vooruitzichten afwerken. We werden met open armen ontvangen en het moet niet echt gezegd maar de Bouchot mosselen waren voortreffelijk! Na de afwas en een lekkere koffie waren we rond half vier opnieuw op weg. Tegen tien uur waren we thuis met de volgende dag tijd om ons op ons gemak aan te passen aan het leven thuis.


Het was een korte maar heerlijke vakantie!