Muren afkappen is zwaar werk, vooral wat de massa betreft (mengeling kalk en zand), maar met een pneumatische driller lukt dat best. Plafonds afkappen is niet alleen zwaar (geen kalk+zand, enkel plaaster, maar wel boven je hoofd) maar daarnaast ook verschrikkelijk vuil. Je krijgt van alles op je hoofd waarvan je eigenlijk niet wil weten wat het is. Naast 2 tot 4 cm plaaster en meters en meters houten latjes die het boeltje moeten samenhouden is er vooral heel veel stof, spinnen en ongedefinieerde overblijfselen van knaagdierenvertier (nesten, etensresten en excrementen allerhande). Een mondmasker, stofbril en helm is geen luxe maar een noodzaak.
Het afbreken van het plafond gebeurt in fases. Na een 8-tal vierkante meter (i.e. tussen twee dwarsbalken) zit het vuil tot in mijn oren en ben ik het ronduit kotsbeu. En dan moet ik nog sorteren, zakken vullen en opkuisen... De nageltjes laat ik voorlopig zitten. Niet voor Luc (zie vorige zomer) maar omdat het plafond niet zo mooi is als in de andere kamers. We gaan waarschijnlijk gipsplaten tussen de grote dwarsbalken plaatsen en we kunnen op die manier eenvoudig water en elektriciteit wegstoppen.
Terwijl ik (en Marie?) aan het afkappen ben houdt Pascale zich vooral bezig met het afschuren en schilderen van de trapleuning en luiken.
Nadat het luik voor het badkamerraam enkele lagen verf opgestreken kreeg konden we het op een mooie dag ophangen. Het als nieuwe luik zou de temperatuurschommelingen in de badkamer sterk verminderen en het raam zelf beschermen tegen de slagregen.
Eindelijk (na het opvijzen van de stopcontacten en het aansluiten van de elektriciteit) waren we zover om de tweede kamer in gebruik te nemen. De Bretoense bedjes kregen we van Danny en Trees, de matrassen kochten we in
Paray-le-Monial. De kamer lijkt nu nog wat leeg, maar dat vult zichzelf wel... Het is nu heel wat ruimer en comfortabeler in huis. We hebben zelf een heus salon/Tv-hoek(je). Als de oude keuken klaar is wordt de eerste kamer opnieuw de slaapkamer en de tweede kamer een volwaardige woonkamer. Op de dubbelwandige flexibel moet deze herfst nog een nieuwe houtkachel worden aangesloten. We zijn al hier en daar gaan kijken maar zijn er nog helemaal niet uit. We zullen er werk van moeten maken en knopen doorhakken...
Intussen zijn we onmerkbaar augustus binnengeslopen. Pascale en Marie gaan binnenkort terug naar België (Marie voor
JNM-kamp en Pascale voor een heuse werkweek) en komen pas op 15 augustus terug. Ik ben dan 9 dagen alleen... Maar voor het zover is werken we nog wat verder en doen we nog een uitstap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten