de tweede werkzomer (deel 5 van 9)

Begin augustus kwamen Filip, Stan en Chiara een paar dagen op bezoek op hun terugweg van Italië en de Provence. Het was erg leuk om onze vorderingen aan hen te toetsen. Toen zij hier waren was het weer heerlijk: 's avonds tot laat buiten eten en bijpraten. Zulke aangename zomeravonden waren er veel te weinig dit seizoen.

Tijdens een afbraak zijn er altijd verrassingen. Vooral bij het afkappen van de kalklaag rond deuren en vensteropeningen durven er wel eens lijken uit de kast vallen. Het huis heeft in een vroeger leven op verschillende plaatsen veel last gehad van waterinsijpeling. Een voorbeeld was de rotte balk in kamer 2 die vorig jaar door Griffon vervangen is. In het verlengde van die rotte balk was er een probleem met de vensteropening in de oude keuken. De balken bovenaan waren aan de kant van kamer 2 deels verstorven. Nu was dit euvel ooit (eind de jaren 70, denk ik) verholpen door de balk voor een deel door gebakken steen te vervangen, maar ik wou het toch extra ondersteunen met enkele stevige ijzeren hengsels (overschotten van oude luiken). De hengsels werden goed ingemetseld en de hengsels met stevige bouten in de balken verankerd. Wie denkt dat een oude muur een volle massa stenen en specie is heeft het stevig mis. Bij het verwijderen van losse stenen ter voorbereiding van herstellende metselwerken komen hele gangen en holtes in de muur tevoorschijn, waar meestal spinnenwebben in hangen. Er zit dus heel wat leven in zo'n oude muur. Bij herstelmetselwerken is het ongelofelijk hoeveel specie (gemengd met stukken oude gebakken dakpannen en grotere stenen er in die holtes verdwijnen. De muur kan er alleen maar steviger door worden, denk ik dan. In de oude keuken alleen al heb ik bij drie verschillende herstelmetselwerken een vijftiental emmers kalkspecie verwerkt (1 kalk op 3 zand). Op zolder zou het nog erger lijken (zie een van de latere afleveringen).

Op aanraden van Danny en Trees bezochten we als rustpunt het kasteel van Germolles, een mooi middeleeuws kasteel dat toebehoorde aan Margaretha van Male, vrouw van Phillipe le Hardi, hertog van Bourgondie. Als huwelijksgeschenk van Phillipe richtte Margaretha het volledig in als buitenhuis. Onder andere Claus Sluter werkten mee aan de verfraaiing van het kasteel.
We werden rondgeleid door de huidige kasteelheer die ons met een bijzonder interessante rondleiding vergastte.

Op de terugrit reden we langs Mont St Vincent, in de omgeving vooral bekend door de televisiemast waar we met z'n allen onze antenne op richten. Een mooie 180° pointe-de-vue. Van hieruit gezien lijkt de Butte de Suin een klein heuveltje alhoewel de Mont St Vincent nog geen 10 meter hoger is. Waarschijnlijk komt dit omdat van hieruit de Butte de Suin op een lijn voor de Mont St Rigaud ligt die toch tegen de 1000 meter loopt.