Zomer 2015: derde week

En het werd er niet beter op met de droogte en de hitte... als we al dachten dat het weer met die enkele regenbui zou keren dan waren we er aan voor de moeite! Het zou nog een stuk warmer worden...

De week werd bepaald door het feit dat Pascale voor twee dagen terug naar huis ging om haar ouders te bezoeken. Dat betekende eveneens dat de vakantie bijna halfweg was. Er moest nog wat gewerkt worden... 
We wisten niet goed wat gedaan met de laatste 3 meter muur langs de kant van de tuin. De cementbezetting was bijzonder stevig en daar dat stuk van de slaapkamer er pas rond het begin van vorige eeuw was bijgebouwd waren er in dat stuk geen grote stenen die mooi zouden uitkomen “en pierres vue”. We moesten daarnaast ook nadenken over de elektriciteitsleidingen. We besloten dat laatste stuk dan maar af te werken met OSB platen. We hadden er nog een paar over van het plafond en het zou de snelste manier zijn om dat stuk mooi af te werken. Bezetten met kalkspecie zou opnieuw veel breekwerk vragen. Vlak voor we de laatste plaat tegen het framewerk schroefden lieten we onze handtekening nog achter. Misschien voor een latere generatie als die zouden beslissen de OSB te verwijderen voor een volledig gekalkte ondergrond...

We moesten nog naar Espace Nature et Matériaux in Saint-Aubin-en-Charollais om extra OSB en Fermacell platen voor de verdere afwerking (linker kant van het raam en achter de schouw). Marie en ik maakten van de gelegenheid gebruik om op de markt van Charolles een picknick samen te stellen en ergens onderweg op te eten. We wilden eerst langs het Canal du Centre een mooi plaatsje zoeken, maar dat is daar niet echt voorzien op mensen die willen picknicken. Uiteindelijk vonden we een rustig bankje, mooi gelegen naast het kerkhof. Daar zou niemand ons storen. 's Avonds organiseerden we nog een BBQ onder ons twee. Neen, niet op de vuurput (wegens de droogte/hitte) maar op de klassieke vuurpot. 

De volgende dag gingen we Pascale ophalen in Macon. De rit was voorspoedig en Laurent en Nicole waren blij geweest met het bezoek van hun dochter. De volgende dag konden we nog even verder werken aan de slaapkamer vooraleer we voor twee dagen naar Dijon vertrokken. Het bezoek aan Dijon verdient een eigen aflevering. Dijon was echt de moeite maar het was er verschrikkelijk warm. Gelukkig waren de musea koel (en gratis). De tweede dag zou het een beetje regenen maar zonder veel verkoeling te brengen…

Zondag nodigde Cathy ons uit om in Curtil sous Buffieres naar het fête du village te gaan waar er entrecote grillé op het menu stond. Ik was benieuwd hoe ze het zouden klaarkrijgen om voor een paar honderd mensen een entrecote te grillen, maar het lukte wonderlijk wel. Een enkele persoon kreeg het voor elkaar de wachttijden tot een minimum te beperken en een deftige entrecote te grillen. En iedereen liet het zich wel gesmaken. Het bal populaire lieten we aan ons voorbijgaan…

Het vredige dorpsleven in Bourgogne zou je denken, niet? Niets is minder waar! De volgende dag lazen we in de krant (Le Journal du Saône et Loire) over een drugrazzia in datzelfde dorp. Klaarblijkelijk werden twee jongeren door de gendarmen achternagezeten over de velden. De twee hadden een illegale drugshandel opgezet en hadden zelf een eerdere compagnon, die niets meer met de zaak wilde te maken hebben, een "bezoekje" gebracht in zijn schuiloord een paar honderd kilometer verder naar het zuiden om hem een lesje te leren en hem aan te manen vooral zijn mond te houden. Zo zie je maar…

Intussen ben ik begonnen aan een project waar ik een tijdje terug over sprak. Ik wil de grote rotspartijen in het Bois des Morphées portretteren als waren het getuigen van wat er zich daar in de omgeving de laatste tienduizend jaren heeft afgespeeld. We zien wel of het wat wordt…